Laat schrijven geheim voorgeheugen, op zijn minst voor de bouw van de inval toe. Als u een blokgrootte van 256KB wilt, dan doet u zeker als heck beter heel wat groot blok opeenvolgende I/o. Als u het gegevensbestandwerk doet, dan SQL leest de Server/schrijft tegelijkertijd 64KB, zodat wilt u de schijven vormen zodat u
herinner me een blokgrootte van X dat doet wanneer u schrijf betekent, moet het controlemechanisme van de INVAL de blokken van X tegelijkertijd altijd schrijven. Aangezien het gegevensbestand 64KB tegelijkertijd toen schrijft wilt u ervoor zorgen dat, voor efficiency, u A RAID5 vormt, dan hebt u een regeling 4+1 waar elke schijf tegelijkertijd een brok van 16KB schrijft. Met 4 gegevensaandrijving + 1 pariteit. Als u 6+1 hebt, dan verlaat u wat I/O op de lijst, zo te zeggen. Dat 64KB schrijft zal impliceren alle schijven niet. Wat zullen nutteloos zijn. (Maar dit is O.K., enkel niet optimaal).
Nochtans, met 256KB blokgrootte en 6+1, toen zelfs als u enkel een NTFS wilt schrijven minimum4KB van gegevens, dan geen kwestie wat u/goed gaat leze schrijven over 1MB van gegevens voor een belabberd 4KB verzoek.
Dat is waarom traditioneel, u een RAID1 - voor O/S + de ruimte + het logboekdossiers van de kraslijst, met minimumblokgrootte voor O/S zou moeten doen, dan met RAID10 voor prestaties, of RAID5 voor capaciteit of RAID6 voor beschikbaarheid gaan. Bestudeer welke blokgrootte & van de streepgrootte middelen op uw controlemechanismehandboek. Veel materiaal online die verklaren hoe te om optimale blokgrootte voor de toepassingen te plaatsen u in werking stelt.
