Ik omvatte een uittreksel van wikipedia omdat ik denk het het goed beschrijft. Zoals voor een persoonlijker antwoord… Ik doe netwerk programmering en één van de protocollen die wij zijn SMTP hebben gebruikt. Wij moeten een voorwerp gebruiken MIB dat reusachtig is. Het komt uit autogenerated code door een perlmanuscript wordt gemaakt dat een speciale formele specificatietaal die leest.
Wanneer wij eenheidstest in iets als vectorcast of cppunit het kader kwesties hebben die het voorwerp toe te schrijven aan het aantal gecre�ërde gebeurtenissen behandelen. Wij zouden een onecht voorwerp gebruiken dat een ondergroep van de waarden van MIB zonodig voor het gebied van code contianing wij testten. U kunt dit op een aantal manieren doen, maar zijn gewoonlijk giet een overervingstruc of een handige wijzer in C++.
U zou ook onechte voorwerpen in een andere context… gebruiken zoals sommige van uw echte voorwerpen die normaal dynamische die waarden hebben zouden door tijdopnemers worden uitgevoerd, gebruikersacties, netwerkgebeurtenissen het moeilijk kunnen zijn om een echte objecten staat te simuleren. Zo zou u onechte waarden aan het voorwerp verstrekken die het testen ondanks het feit helpen dat in uw het testen u waarschijnlijk niet chanign de waarden bent (d.w.z. zijn zij statisch maar helpend u een systeem testen dat dynamisch zal veranderen).
In elk geval, zijn is een enigszins algemene voorwaarde maar die de gebiedenmensen toepast het gewoonlijk in mijn ervaringen.
„In object-oriented programmering, zijn de onechte voorwerpen gesimuleerde voorwerpen die het gedrag van echte voorwerpen op gecontroleerde manieren nabootsen. Een computerprogrammeur cre�ërt typisch een onecht voorwerp om het gedrag van wat ander voorwerp te testen, op gelijkaardige wijze dat een autoontwerper een model van de neerstortingstest gebruikt om het dynamische gedrag van een mens in voertuigeffecten te simuleren.“
